-
1 spie|c
pf — spie|kać impf (spiekę, spieczesz, spiecze, spiekł, spiekła, spiekli — spiekam) Ⅰ vt 1. pot. (zbyt mocno opalić) to burn [twarz, plecy] 2. (przypalić) to scorch [potrawę]- spieczona skórka od chleba well done bread crust3. (wysuszyć) to parch- wargi spieczone gorączką lips parched with fever- ziemia spieczona słońcem parched land4. Techn. to sinter [sproszkowaną rudę] Ⅱ spiec się — spiekać się 1. pot. [osoba] to get sunburnt- spiec się na czerwono a. jak rak to be sunburnt, to turn red like a lobster from the sun2. Techn. [grudki rudy] to become sinteredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spie|c
См. также в других словарях:
spiec — dk XI, spiekę, spieczesz, spiecz, spiekł, spieczony, spiekłszy spiekać ndk I, spiecam, spiecasz, spiecają, spiecaj, spiecał, spiecany 1. «zbyt mocno opalić, osmalić, przypiec, wysuszyć; zrumienić coś; oparzyć» Spiec twarz na słońcu. Placek… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego